Certyfikat uprawy ekologicznej

Przy opracowywaniu standardów tekstyliów ekologicznych brane są pod uwagę ogólnoświatowe kryteria stosowalności i weryfikowalności, a także wysokie wymagania ekologiczne i społeczne. Normy te to światowe normy tekstylne dla włókien organicznych, w tym kryteria ekologiczne i społeczne, umożliwiające niezależną certyfikację całego łańcucha dostaw tekstyliów w przemyśle tekstylnym.

Celem norm ekologicznych tekstyliów jest zdefiniowanie akceptowanych na całym świecie wymagań potwierdzających ekologiczny status tekstyliów, od zbierania surowców do odpowiedzialnej środowiskowo i społecznie produkcji i etykietowania, aby zapewnić konsumentom końcowym pewność. Przedsiębiorstwa tekstylne i producenci mogą z łatwością sprzedawać organiczne tkaniny i odzież z dokumentem akceptowanym na całym świecie. Ponieważ normy te obejmują przetwarzanie, produkcję, pakowanie, etykietowanie, dystrybucję i handel wszystkimi wyrobami tekstylnymi uzyskanymi z certyfikowanych organicznych włókien naturalnych. Produkty końcowe mogą obejmować między innymi produkty z włókien, przędzę, tkaniny, odzież i tekstylia domowe. Istnieją inne normy dotyczące wyrobów skórzanych.

Główne kryteria produkcji włókien opierają się na ekologicznej certyfikacji włókien na podstawie uznanych norm międzynarodowych lub krajowych. w tym zakresie

• Standardy IFOAM, Międzynarodowej Federacji Ekologicznych Ruchów Rolniczych

• Nowa Dyrektywa Organiczna Unii Europejskiej EEC 834/2007, oraz

• USDA NOP opiera się na Narodowym Programie Organicznym Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych.

Kryteria środowiskowe w normach dotyczących tekstyliów ekologicznych są ogólnie następujące:

• Podczas przetwarzania produktów z włókien organicznych należy je odróżnić od konwencjonalnych produktów z włókien i wyraźnie zidentyfikować na każdym etapie.

• Wszystkie wkłady chemiczne, takie jak barwniki, środki pomocnicze i inne chemikalia, muszą zostać ocenione i spełniać podstawowe wymagania dotyczące toksyczności, biodegradowalności i eliminacji.

• Należy zakazać stosowania toksycznych metali ciężkich, rozpuszczalników aromatycznych, funkcjonalnych nanocząstek, organizmów zmodyfikowanych genetycznie (GMO) i ich enzymów oraz krytycznych składników, takich jak formaldehyd.

• Stosowanie syntetycznych środków zaklejających powinno być ograniczone.

• Wybielacze nie powinny być wybielaczami chlorowymi i powinny być oparte na tlenie.

• Nie należy stosować barwników azowych uwalniających rakotwórcze związki aminowe.

• Nie należy stosować metod druku rozpuszczalnikami aromatycznymi ani metod druku ftalanami i PVC.

• Na przykład w akcesoriach nie należy stosować PVC, niklu ani chromu.

• Firmy powinny mieć politykę środowiskową dotyczącą ich celów i procesów w celu zminimalizowania ilości odpadów.

• Jednostki przetwarzania mokrego muszą prowadzić rejestry dotyczące stosowania chemikaliów, energii, zużycia wody i oczyszczania ścieków, w tym usuwania osadów.

• Ścieki ze wszystkich oczyszczalni mokrych muszą być oczyszczane w funkcjonalnej oczyszczalni ścieków.

• Materiały opakowaniowe nie powinny zawierać PCW.

Ekologiczne wyroby włókiennicze muszą również spełniać techniczne parametry jakościowe. Na przykład tarcie, pot, odporność na światło, odporność na pranie i wartości skurczu. Stosowane surowce, półprodukty, gotowe tekstylia i akcesoria podlegają ścisłym ograniczeniom dotyczącym niepożądanych pozostałości.

Jeśli chodzi o kryteria społeczne. W ekologicznej produkcji tekstyliów przedsiębiorstwa muszą spełniać kryteria społeczne oparte na podstawowych normach określonych przez Międzynarodową Organizację Pracy (MOP). Firmy muszą mieć zarządzanie zgodnością społeczną, aby zapewnić spełnienie kryteriów społecznych. W tym względzie firmy muszą przestrzegać wszystkich odpowiednich wymogów prawnych dotyczących selekcji pracowników, wolności zrzeszania się i rokowań zbiorowych, bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, wykorzystywania pracy dzieci, ochrony płac, dopuszczalnych godzin pracy, niedyskryminacji, regularnego zatrudnienia i surowe lub nieludzkie traktowanie muszą być zgodne z przepisami.

Ogólnie rzecz biorąc, przedsiębiorstwo uczestniczące w programie certyfikacji tekstyliów ekologicznych musi działać zgodnie ze wszystkimi kryteriami odpowiednich norm. Jednostki certyfikujące stosują metodę polegającą na kontroli na miejscu i testach laboratoryjnych, aby to zweryfikować.

Program certyfikacji ekologicznego szycia w rzeczywistości obejmuje cały łańcuch dostaw tekstyliów. Mianowicie,

• Producenci włókien, czyli rolnicy, muszą posiadać certyfikat zgodny z międzynarodowym lub krajowym standardem rolnictwa ekologicznego, akceptowanym w kraju, w którym produkt końcowy będzie sprzedawany.

• Organizacje certyfikujące producentów włókien powinny być uznane na arenie międzynarodowej i posiadać następujące akredytacje:

  • Zgodnie z normą ISO/IEC 17065 (Ocena zgodności - Wymagania dla jednostek przeprowadzających certyfikację produktów, procesów i usług)

  • NOP, Narodowy Program Ekologiczny

  • IFOAM, Międzynarodowa Federacja Ekologicznych Ruchów Rolniczych

• Od postępowania po zbiorach po produkcję odzieży, firmy muszą przejść coroczny cykl kontroli na miejscu i posiadać ważny certyfikat szycia ekologicznego do produkcji i handlu tekstyliami, które mają być certyfikowane.

• Rygorystyczne wartości graniczne dla niepożądanych odpadów muszą być zgodne z odpowiednimi normami.

• Badania pozostałości należy przeprowadzić zgodnie z oceną ryzyka zanieczyszczenia.

• Dodatkowe próbki mogą zostać pobrane przez audytorów i przesłane do analizy do laboratoriów akredytowanych zgodnie z normą ISO 17025.

Wkłady chemiczne wykorzystywane przez przedsiębiorstwa tekstylne muszą spełniać odpowiednie standardowe kryteria. W związku z tym producenci i dostawcy barwników, pigmentów i środków pomocniczych powinni być kontrolowani pod kątem zgodności z normami. Opracowano pewne procedury, aby przedsiębiorstwa uczestniczące w programie jednostek certyfikujących stosowały akceptowane środki chemiczne, takie jak barwniki, nadruki i środki pomocnicze.

Dostawcy wsadu chemicznego powinni posiadać kartę charakterystyki materiału przygotowaną zgodnie z jedną z poniższych norm lub dyrektyw, zawierającą odpowiednie informacje o standardowych kryteriach przyjętych do oceny:

• ANSI Z400.1 Niebezpieczne chemikalia w miejscu pracy — Ocena zagrożeń i karta charakterystyki oraz przygotowanie do etykietowania środków ostrożności

• ISO 11014-1 Karta charakterystyki produktów chemicznych – Część 1: Spis składników i frakcji

• Nowe rozporządzenie REACH 1907/2006 (obowiązki producentów, importerów i dostawców)

• Dyrektywa 2001/58/WE i karta charakterystyki materiału

• GHS, Globalnie Zharmonizowany System (klasyfikacja, oznakowanie i zasady pakowania w celu bezpiecznego stosowania chemikaliów często używanych w życiu codziennym)

Przedsiębiorstwa tekstylne mogą zwrócić się do jednostek certyfikujących o uzyskanie certyfikatów upraw ekologicznych zgodnie z odpowiednimi normami. Stosowanie odpowiednich norm jest podstawowym warunkiem dla firm chcących uzyskać certyfikat. Drugim warunkiem jest pomyślne przejście kontroli i badań laboratoryjnych uznanych za niezbędne.

Ogólnie rzecz biorąc, procesy certyfikacji są przeprowadzane w ramach trzech następujących działów:

• Certyfikacja procesów mechanicznej obróbki i produkcji tekstyliów oraz wyrobów tekstylnych

• Certyfikacja procesów obróbki na mokro i wykańczania oraz produktów

• Certyfikacja transakcji biznesowych i powiązanych produktów

Możliwość zastosowania programów certyfikacji zaczyna się od pierwszego kroku w tekstylnym łańcuchu dostaw. Pierwszym krokiem jest odziarnianie w łańcuchu dostaw bawełny i czyszczenie w łańcuchu dostaw wełny. System zapewnienia jakości certyfikacji upraw ekologicznych opiera się na inspekcji na miejscu i certyfikacji łańcucha przetwórstwa i handlu tekstyliami. Ogólnie rzecz biorąc, przedsiębiorstwo uczestniczące w programie certyfikacji musi działać zgodnie ze wszystkimi kryteriami normy. Jednostki certyfikujące stosują głównie metody przeglądu, które obejmują między innymi następujące kluczowe elementy:

• Ocena systemu przetwarzania i przechowywania poprzez wizytę w odpowiednich obiektach

• Ocena systemu sortowania i identyfikacji

• Identyfikacja obszarów zagrożonych pod względem integralności organicznej

• Kontrola wkładów chemicznych, takich jak barwniki i środki pomocnicze oraz zgodność używanych akcesoriów z obowiązującymi kryteriami

• Inspekcja i ocena działania układu oczyszczania ścieków mokrych przetwórców

• Sprawdzanie wskaźników społecznościowych

• Badanie potencjalnego zanieczyszczenia i pozostałości, w tym losowe pobieranie próbek lub, w przypadku podejrzenia zanieczyszczenia lub niezgodności, pobieranie próbek do badania pozostałości

Nasza organizacja świadczy również usługi certyfikacji sadzenia ekologicznego w zakresie usług certyfikacyjnych. Dzięki tym usługom przedsiębiorstwa otrzymują bardziej efektywną, wydajną i wysokiej jakości obsługę oraz zapewniają niezawodną obsługę swoim klientom.

Oprócz usług certyfikacji sadzenia ekologicznego nasza organizacja świadczy również inne usługi certyfikacyjne.